گزنه گیاهی علفی، چند ساله، پایا با ساقه ای راست، چهار گوش و منشعب است که ساقه آن به طور راست تا ارتفاع یک متر بالا می رود و برگهای آن پوشیده از کرک های گزنده است.
- برگها بیضی شکل، نوک تیز و دندانه دار بوده، گلهای این گیاه به رنگ سبز روشن بر رو دو پایه جداگانه قرار دارند. از مشخصات پایه ماده این گیاه، این است که خوشه گل آذین آن پس از آمیزش و تشکیل میوه از حالت یستاده به وضعیت خمیده در می آید.
- ساقه این گیاه را پرزها و تارهای مخروطی شکل پوشانده است که در صورت لمس کردن به دست می چسبد و موجب خارش و سوزش می شود و به همین دلیل آن را گزنه نامیده اند.
- ریشه گیاه خزنده بوده و از آن پاجوش هایی در جهات مختلف خارج میگردد و به مرور در ناحیه ای که سبز میشود، تمام منطقه را در بر میگیرد. بذرهای این گیاه نرم، ریز و تیره رنگ است.
- قسمت های مورد استفاده دارویی این گیاه برگها، سرشاخه های گلدار، ریشه و دانه آن است. جلوگیری از ریزش مو، تقویت سیستم گوارش، زیاد شدن ادرار، کمک به درمان بیماری قند، درمان کم خونی، کمک به درمان بزرگ شدن غده پروستات و بواسیر از خواص درمانی گیاه گزنه است.
-
خاک: خاک مناسب برای کاشت این گیاه خاک سبک و غنی از نیتروژن است. همچنین غنی بودن از مواد آلی به رشد بهتر گیاه کمک میکند. بهترین محصول در زمانی بدست می آید که در خاکهایی عمیق و حاصلخیز کشت شده باشد.
دما: این گیاه به سرما حساس بوده و در دماهای زیر ۱۵ درجه سانتی گراد کاملا از بین می رود. البته کشت داخل گلخانه هم امکان پذیر است
گزنه حاوی ترکیباتی مانند تانن ، لسیتین ، اسید فرمیک ، نیترات پتاسیم و کلسیم ، آهن است و دارای ویتامین c و نوعی گلوکوزید می باشد که سبب قرمز شدن پوست می شود . ماده قرمز رنگی به نام اورتی سین از سرشاخه های این گیاه استخراج می گردد.
